8 jul. 2024
Reizen is altijd al mijn passie geweest. Van de zonovergoten stranden van Spanje tot de ruige vulkanen aan de andere kant van de wereld, ik heb al heel wat prachtige plekken mogen zien. Als kind namen mijn ouders me dan ook overal mee naartoe. Nieuwsgierig als ik was, keek ik altijd het meest uit naar de uitstapjes tijdens de vakanties. Zonnen op een bedje? Niets voor mij. Ik wilde op pad, op avontuur! Die nieuwsgierigheid in combinatie met mijn camera brachten mij een totaal ander perspectief op reizen.
Op jacht naar unieke plaatjes
Zoals velen begon ik met het vastleggen van de usual suspects: de Eiffeltoren, de Trevi-fontein, je kent het wel. Mooie plekken, logisch om een foto van te maken, want dat doet toch iedereen? Dus ging ik op pad om alle sightseeings af te werken. In het begin was ik zeker niet onder de indruk van de foto's die ik maakte. Bovendien kostte het me veel moeite om met de instellingen te oefenen, wat leidde tot lang wachten van mijn reisgenoten. Eindelijk klaar met een foto maken, en dan was ik niet tevreden met het resultaat. Geen succes dus en al snel ontdekte ik dat ik iets anders moest proberen als ik echt spraakmakende foto's wilde maken.
Ik observeerde andere fotografen en onderzocht wat een beeld nou echt uniek maakt. Ik keek talloze YouTube-video's ter inspiratie en scrolde heel wat pagina's op Pinterest af. Ik realiseerde me dat ik niet te veel op anderen moest focussen, maar juist mijn eigen gevoel moest volgen en me moest richten op wat ik zelf mooi en interessant vond. Ik besloot af te wijken van de gebaande paden en minder te focussen op wat anderen graag fotografeerden. In plaats van een fotospot te delen met honderden toeristen, dwaalde ik af van de massa en ging op zoek naar een echt verhaal.
Megapixels met een Verhaal
Als je op reis bent, wil je natuurlijk zoveel mogelijk zien en doen. Maar vaak racen we van de ene bezienswaardigheid naar de andere, zonder echt stil te staan bij wat we zien. Ik besefte dat de echte schoonheid van een plek niet altijd in de bekende bezienswaardigheden zit, maar juist in de kleine, onverwachte momenten. Zoals de oude man die elke ochtend op hetzelfde bankje de krant leest, of de kinderen die lachend door de straten rennen. Deze momenten zijn niet alleen mooier, maar ook unieker.
Fotografie heeft me geleerd om langzamer te reizen en echt aandacht te besteden aan mijn omgeving. Met een camera in de hand word je gedwongen om beter te kijken. Niet alleen naar de grote, indrukwekkende dingen, maar juist naar de kleine details die een plek bijzonder maken. Het bleek dat, door minder te klikken en meer te kieken, mijn foto's meer verhaal kregen.
Niet alleen leerde ik meer details vastleggen,ook leerde ik echt contact te maken met mijn omgeving. In plaats van alleen maar een plaatje te schieten, probeer ik de essentie van een plek te vangen. Dit betekent vaak dat ik de tijd neem om met mensen te praten, hun verhalen te horen en echt te begrijpen wat een plek speciaal maakt. Het levert niet alleen toffe plaatjes op, maar ook mooie gesprekken.
Tot Slot
En zo leerde ik dat het echte avontuur niet zit in het aantal foto's dat je maakt, maar in de verhalen die je vastlegt. Van de usual suspects naar unieke plaatjes, en van racen naar beleven. Door minder te klikken en meer te kieken, heb ik ontdekt dat elke reis niet alleen een verzameling foto's is, maar het vertellen van verhalen. Blijf dus de volgende keer niet alleen bij de Eiffeltoren staan, maar neem ook eens een zijstraatje. Net zoals in het leven, bewandel het andere pad en wie weet ontdek je iets dat je écht doet glimlachen.